Consultancy
‘Interculturele Consultancy is hulpverlening op maat‘. Op maat, omdat iedere organisatie of instelling is anders en omdat iedere doelgeroep of persoon is anders. Algemene recepten werken gewoonlijk averecht.
- Heeft u cliënten, scholieren of medewerkers van verschillende culturele achtergronden?
- Wilt u de slaagkans van uw aanpak en productiviteit verhogen? en,
- Ze beter begrijpen om eventueel rekening te houden met hun wensen? Of,
- Zijn er conflicten of spanningen met de leiding, of tussen de medewerkers? En,
- Wilt u de conflicten oplossen of de spanningen verminderen?
Dan is interculturele consultancy onmisbaar.
Toelichting
Een van de sectoren waarin interculturele communicatie intensief plaatsvindt is die van de zorg-, dienst- en hulpverlening, zoals gemeentelijke instellingen en instellingen voor maatschappelijk werk, politie, en de gezondheidszorg (huisartspraktijken en ziekenhuizen).
De aanwezigheid van relatief grote aantallen leden van etnische minderheidsgroepen in Nederland confronteert medewerkers van deze instanties dagelijks met hulpvragen die in zekere zin verschillen van die van autochtonen.
Zowel hulpverleners als cliënten blijven meestal zitten met vragen als: wat bedoelt hij/zij met deze opmerking? Ziet hij/zij mij voor volwaardig aan? Vertelt hij/zij mij wel de waarheid? Houdt hij/zij niets achter? Men gaat er bij deze cliënten vanuit dat de invloed van cultuur op de inhoud, presentatie en fundering van hun hulpvragen en op de gesuggereerde oplossingen groot is. De praktijk laat echter zien dat vele medewerkers van dergelijke instellingen veelal niet voldoende toegerust zijn met de specifieke (interculturele) deskundigheid die nodig is om adequaat hulp te bieden aan leden van deze etnische minderheidsgroepen.
Enkele hulpverleners en wetenschappers hebben geprobeerd via het ontwikkelen van hulpverleningsmodellen deze problemen het hoofd te bieden. Zulke modellen blijken weinig tot niet bruikbaar te zijn. De modellen zijn te generaliserend, stigmatiserend en te veel cultureel gestoeld. Zowel hulpverleners als cliënten komen dan ‘van de regen in de drup’.
Vaak proberen hulpverleners, zoals artsen, verpleegkundigen, rechters, advocaten, politieambtenaren, en andere deskundigen gebruik te maken van tolken om ongelijke behandeling als gevolg van taalverschillen te voorkomen. Helaas houden ze nauwelijks rekening met andere culturele factoren, zoals de non-verbale signalen en de algemeen culturele regels die het gedrag in belangrijke mate bepalen. Soms laat men ten onrechte de tolk zogenaamd ‘cultureel vertalen’. Dat wil zeggen dat hij de tekst ook van cultureel commentaar voorziet. Helaas zijn tolken over het algemeen niet in staat om op een adequate manier de culturele vertaling te doen. Men gaat dan op basis van beeldvorming en generalisaties over de groep waarvan cliënt lid is uitspraken doen over het gedrag en de motieven die daaraan ten grondslag liggen. Door zulke omissies wordt een eerlijke procesgang niet goed mogelijk.
Het inschakelen van onze dienst biedt uitkomst bij het analyseren en begrijpen van zulke situaties.